του Καλλία Δράκου, Οικονομολόγου
Οι καλοκαιρινές διακοπές τελειώνουν κι’ αυτή τη χρονιά, με τις τράπεζες μας σε καθεστώς capital-controls και σιγά-σιγά ο καθένας θα γυρίσει στο” πάγκο ” του. Είμαι βέβαιος ότι όλοι μας, σαν πολίτες αυτής της πατρίδας, βρήκαμε τις μέρες αυτές τον χρόνο να σκεφτούμε, λίγο ως πολύ, που βρισκόμασταν και πού είμαστε, κάναμε την αυτοκριτική μας και καταλήξαμε στα συμπεράσματα μας σε ότι αφορά τις προοπτικές αυτής της χώρας για τους πολίτες της. Εξάλλου είχαμε πολλές αφορμές. Το κυρίαρχο σημείο στις σκέψεις αυτές ήταν και είναι ότι το μέλλον της χώρας και των πολιτών της εξακολουθεί να είναι αβέβαιο σχεδόν σε όλες του τις πτυχές. Παιδεία, υγεία, απασχόληση ( ιδιαίτερα των νέων ), ασφάλιση, φόροι, αποταμίευση και ότι άλλο μπορεί να ενδιαφέρει το μέσο ελληνικό νοικοκυριό βρίσκονται πολύ μακρυά από εκεί που έπρεπε και θα μπορούσαν να είναι. Δεν είναι η ώρα να αναφέρει κανείς τις αιτίες που οδήγησαν τα πράγματα εδώ όπου βρισκόμαστε και να προσδιορίσει το βαθμό συμμετοχής των πολιτών σ’ αυτές. Ένα είναι όμως βέβαιο, δεν αξίζει ο Έλληνας και η Ελληνίδα να ζουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον ” πλήρους αβεβαιότητας ”. Από την άλλη μεριά, είναι όμως βέβαιο ότι οι εταίροι μας στην ΕΖ για μια ακόμη φορά στάθηκαν δίπλα μας και ενέκριναν εχθές ένα τρίτο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής οικονομίας και της κοινωνίας, ακόμη-ακόμη, να το δεχτώ γιατί δεν με πειράζει, και για τους δικούς τους λόγους. Μέχρι πότε όμως θα συμβαίνει αυτό ; Και σε πόσους Έλληνες νομίζετε ότι αρέσει αυτή η πρακτική ;
Τι κάνουμε εμείς τώρα ; Αφήστε το τι κάνουν οι άλλοι .
Οι πολιτικοί ταγοί μας θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ο κρίσιμος χρόνος σωτηρίας αυτής της χώρας τελείωσε, θα πρέπει να αφήσουν τις μικροκομματικές τους σκοπιμότητες και τα πολιτικά και επικοινωνιακά τους τερτίπια, προκηρύσσοντας εκλογές κάθε λίγο και λιγάκι, οικοδομώντας έτσι μεγάλη πολιτική αστάθεια. Από τότε που ανακάλυψαν την επικοινωνία χάθηκε στη κυριολεξία η αλήθεια. Ας καθίσουν κάτω λοιπόν να δουλέψουν και να συμφωνήσουν σε ένα 15ετές τουλάχιστον πρόγραμμα ανόρθωσης της χώρας που θα δεσμεύει, και συνταγματικά αν είναι δυνατόν, οποιονδήποτε είναι στην κυβέρνηση, άσχετα αν οι εκάστοτε κυβερνώντες θα είναι και υποχρεωμένοι να ακολουθούν τα μνημόνια που συνοδεύουν τις δανειακές συμβάσεις που έχουν υπογραφεί ήδη ή που θα υπογραφούν. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξεις τους όρους των μνημονίων και να τους φέρεις πιο κοντά στην ελληνική πραγματικότητα, δεν είναι η δημιουργική ασάφεια και η πολιτική διαπραγμάτευση, είναι να εκπονήσεις και να προβάλεις συνεχώς το ρεαλιστικό και αξιόπιστο πρόγραμμα σου, αναθεωρημένο φυσικά από τις εκάστοτε εξελίξεις, σε κάθε συζήτηση με τους δανειστές, τα τεχνικά τους κλιμάκια και με οποιονδήποτε άλλο γιατί πολύ απλά μυαλά διαθέτεις. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει ……….ή να το πω διαφορετικά οποιοσδήποτε άλλος τρόπος εξαπατά τον ελληνικό λαό και στοιχειοθετεί γεγονότα και καταστάσεις εθνικής μειοδοσίας και προδοσίας.
Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να αισθανθούν ότι έχουν άξιους, δίκαιους και ικανούς κυβερνήτες οι οποίοι δεν τους λένε ψέματα ούτε ωραιοποιούν καταστάσεις επικαλούμενοι αποτυχίες άλλων και αόριστα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Έχουν το φιλότιμο και τη δύναμη να δεχθούν και να αντιμετωπίσουν τα δύσκολα προβλήματα και να τα ξεπεράσουν. Πρέπει όμως να ωριμάσουν αρκετά για να μπορούν να διακρίνουν το γενικό καλό από τα συντεχνιακά τους μικροσυμφέροντα, για να μπορούν να σκεφτούν και να κρίνουν σωστά. Πρέπει να ξεχάσουν τα εύκολα, αυτά πέθαναν ανεπιστρεπτί, αλλά θα πρέπει να γνωρίσουν ότι είναι ανάγκη να δουλέψουν σκληρά για να προκόψει αυτή η χώρα και οι ίδιοι.
Όταν γίνουν τα παραπάνω, κανείς δεν θα μπορεί να πει την παραμικρή κουβέντα σε βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων, ούτε πολιτικά, ούτε κοινωνικά ούτε οικονομικά, ούτε σε θέματα άμυνας, ασφάλειας, κ.λ.π.. πουθενά…………………………
Γι’ αυτό όσοι δεν τα σκέφτηκαν ακόμη ας το κάνουν τώρα, δεν είναι αργά.