Ένα χρόνο μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, η χώρα καταφέρνει να δανείζεται από τις αγορές με πολύ χαμηλά επιτόκια, έως αρνητικά, χαμηλότερα από ποτέ θα ‘λεγε κανείς. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό ; Τα επιτόκια αυτά ανταποκρίνονται στην εν γένει κατάσταση της οικονομίας χώρας ; Υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες για τη μελλοντική πορεία της ; Ποια η σχέση της με το ασταθές και υφεσιακό για πολλούς παγκόσμιο οικονομικό περιβάλλον ; Σε ποιο βαθμό η εξέλιξη αυτή λαμβάνει υπόψη της τις μεταναστευτικές-προσφυγικές ροές που βούλιαξαν τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου και μας θυμίζουν εποχές του 2015-2016 ; Ή ακόμη-ακόμη σε ποιο βαθμό η εξέλιξη αυτή λαμβάνει υπόψη τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις που διαφαίνονται στα ανατολικά μας, με πρωτεργάτες, εκόντες-άκοντες θα πω, τους πάντα πρόθυμους, υπερφίαλους και αλαζόνες εξ ανατολών γείτονες μας, παραβιάζοντας κάθε έννοια της διεθνούς νομιμότητας ;
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα δεν είναι εύκολες, ούτε και πρέπει να αναζητηθούν επιφανειακά. Το σίγουρο είναι ότι η τρέχουσα κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας δεν δικαιολογεί από μόνη της τη μείωση αυτή των επιτοκίων δανεισμού της χώρας. Ωστόσο οι προσδοκίες για την εξέλιξη της είναι μάλλον ευοίωνες με τη προϋπόθεση επικράτησης εσωτερικής και εξωτερικής ομαλότητας στο άμεσο μέλλον. Οι παράγοντες που συνηγορούν γιαυτό είναι πολλοί και σημαντικοί παρά τις πολλές αγκυλώσεις που υπάρχουν ακόμη ( ανεπάρκεια τραπεζικού συστήματος-κόκκινα δάνεια, αργή απονομή δικαιοσύνης, μεγάλη ανεργία-χαμηλοί μισθοί, τεράστιο δημόσιο χρέος κ.α. ) . Για να αναφέρω μερικούς, η πρόσφατη ανανέωση και επέκταση της συμφωνίας των βάσεων των ΗΠΑ στη χώρα, που μπορεί να λειτουργήσει σαν πόλος έλξης διεθνών επενδύσεων, η εμμονή της κυβέρνησης στη μείωση των φόρων γενικά, προκειμένου να καταστήσει την οικονομία ελκυστική στους επενδυτές, δίνοντας έτσι σοβαρή αναπτυξιακή δυναμική, ο γραφειοκρατικός απεγκλωβισμός συμβολικών μεγάλων επενδύσεων ( Ελληνικό ) κ.α.
Η αλήθεια είναι ότι εξακολουθούμε να είμαστε η σταθερότερη και ειρηνικότερη χώρα στην περιοχή παρά το γεγονός ότι η δεκάχρονη περίοδος των μνημονίων μας τσάκισε κυριολεκτικά, έτσι ώστε να μη μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά στις δαπάνες εξοπλισμών και συστημάτων ασφάλειας όπως απαιτούν οι περιστάσεις. Όμως, ισχύς δεν είναι μόνο οι σύγχρονοι εξοπλισμοί των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, είναι και πολλά άλλα που είναι στο χέρι μας να τα διατηρήσουμε και να τα βελτιώσουμε ( πολιτισμός, παιδεία κ.α. ). Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν πολύ καλά τους βασικότερους υπεύθυνους για τα δεινά αυτής της χώρας. Ομιλώ φυσικά για το πολιτικό σύστημα και τους πολιτικούς , οι οποίοι φυσικά και οφείλουν, ξεχνώντας το παρελθόν, να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να κρατήσουν τους Έλληνες, όπου κι αν βρίσκονται, ενωμένους και αποφασισμένους για ότι χρειαστεί.
Με την ελπίδα ότι η μείωση αυτή των επιτοκίων δανεισμού δεν σηματοδοτεί καταστάσεις αποπληθωρισμού ή και αν ακόμη υπάρχουν τέτοιοι κίνδυνοι, η κανονικότητα της χώρας και η αύξηση της ισχύος της επιβάλουν ασταμάτητη αναπτυξιακή πολιτική με κάθε τρόπο και μέσον.